zondag 13 januari 2019

Lovecraft in de polder... en in Middelburg

Onlangs verscheen bij EdgeZero Lovecraft in de polder, een verhalenbundel van Nederlandstalige auteurs, met werk gebaseerd op de Cthulhu-mythos (H.P. Lovecraft) en het King in Yellow-thema (Robert W. Chambers). De door Mike Jansen samengestelde bundel bevat ook een verhaal van mij binnen de laatstgenoemde traditie. Het speelt zich af in de Zeeuwse hoofdstad Middelburg omstreeks 1895: 'Een man van zijn woord', pag. 213-221.


Een belangrijke rol is toebedeeld aan een apotheek aan de Pottenmarkt die werkelijk heeft bestaan. En ook aan zijn eigenaar Van der Harst, die door mij wat in de tijd achteruit is geschoven en getransformeerd tot een sinistere avatar van... maar hiervoor moet het verhaal zelf worden gelezen.

Want wat heeft het dommelende Middelburg van rond 1895 te maken met de huiveringwekkende sterrenstad Carcosa, door Chambers weer op oneigenlijke wijze uit het werk van Ambrose Bierce getild? En op welke manier is de cultus van Hyas en zijn Wenende Zusters, die al eerder in mijn werk opdook, hier geïntegreerd in de King in Yellow-traditie?


Bestel HIER uw exemplaar



Ook de stad Middelburg zelf treedt als 'persona' voor het voetlicht:

"Middelburg, een vergeten provinciestad, terend op haar glorieuze verleden
met mondiale handelsconnecties in Oost en West, haar pakhuizen,
Oost-Indische werf en haar slavenhandel. Een stad waar een
legertje ambtenaren en een fossiele geboorteadel zichzelf en vooral
anderen onderverdeelden in tientallen minieme echelons en kasten, in
personen en groepjes waarmee je in contact moest zien te komen en te
blijven, of van wie men zich juist verre diende te houden. Een stad waar
de vergane patriciërsglorie zich op een steenworp afstand bevond van
de bitterste, vunzigste armoede. Waar de eeuwenoude gevels zich,
cliché of niet, aan hun kaaien spiegelden in het stille water van havens
waar alleen nog nederige beurtschepen en stoomveerboten aanmeerden.
Een stad waar alle modernisering was gestrand en mislukt.
Behalve het kanaal en het spoor. Ja, ook het spoor had Middelburg
bereikt en mij in een alweer grijs verleden hierheen gevoerd. Sinds
mijn vestiging had ik, ook in mijn dromen, ontelbare keren gedwaald
door die oude stad met haar herfstige pleinen en weekmarkt vol
opgetutte boerenfamilies, en vooral door haar ruim voorhanden
gribussen en steegjes die naar niets dan zichzelf leken te voeren.
Buurten en stegen die ook voor het waakbewustzijn iets droomachtigs
hadden."

Tom Thys op hebban.nl:

"Een man van zijn woord (Jan J.B. Kuipers) weet met prachtig proza haarfijne beelden op te roepen en hoewel er weinig gebeurt, heb je als lezer de hele tijd het gevoel dat de werkelijkheid hier kantelt en telkens een graadje meer naar het onheil overhelt."

Uitgeversinformatie:

Ondanks klimaatdoem, nucleaire dreiging, dodelijke pandemieën, een polariserende wereld, een nieuwe ijstijd, grijs nanosnot, de meteoor die een einde aan alles zal maken en nog duizend-en-een dagelijkse beslommeringen, blijven de inwoners van de Lage Landen nuchter en bedaard. Zij weten immers dat de Oude Goden uit de zee zullen oprijzen om hun rechtmatige plek als heersers van het universum weer in te nemen. Dan, ja dan, is er genoeg om je druk over te maken. Tenminste, als je dan nog leeft en bij zinnen bent…

IJzingwekkende verhalen van de topvertellers van Nederlandse Sciencefiction-, Fantasy- en Horrorverhalen.


- Robert W. Chambers op American literature - 

Een gruwelmoord en dito straf in Sluis, 1769

Onlangs schreef ik voor mijn PZC-rubriek ‘Sporen in de delta’ een aflevering over de opmerkelijke waterstaatkundig ingenieur (en veel meer) ...