Dinsdag 5 april 2022 is het 300 jaar geleden dat de Zeeuwse ontdekkingsreiziger Jacob Roggeveen voet aan wal zette op het door hem zo genoemde Paasch-Eyland. Boudewijn Büch noemde Roggeveen tijdens een lezing in het Zeeuws Archief ooit 'de saaiste ontdekkingsreiziger die ik ken', maar dat is naar mijn mening een spectaculair schot naast de roos.
Als stadsdichter van Middelburg maakte ik het volgende gedicht over Jacob Roggeveen en zijn 'ontdekking' van het Paaseiland; het is opgenomen in mijn stadsdichtersbundel Het Middelburgs dozijn (2006). De illustratie, eveneens uit die bundel, is van Ramon de Nennie (decreet).
JACOB ROGGEVEEN VOOR PAASEILAND
Van een vervaagde kade voer ik af naar het
onzichtbaar blijvend Zuidland; tekentafels
gestrand aan de achterkant van de zee.
Daar vaart een oud naakt mens plots mee.
‘Bruin met Turks sikje’, wordt genoteerd,
‘die een fabulante boodschap presenteert.’
We schepen hem weer af. En zien zijn
hulkje deinend gaan van top naar dal,
een schrijnende cadans van altijd, overal.
We vetten de musketten en zetten koers
achter hem aan! De onbereikbaarheid
van kusten grijpen we eeuwig, eeuwig aan.
Lees ook: Jan J.B. Kuipers, De VOC. Een multinational onder zeil, 1602-1799 (WalburgPers, € 29,99, groot formaat, 176 blz., full color).
Zie ook dit verhaal op Zeeuwse Ankers.
