Uitbundigheid op een gevellijst in Hameln in Nedersaksen (stad van de befaamde Rattenvanger), gezien vanuit een bovenraam van Museum Hameln. Het is maar één van de kenmerken van de Wezerrenaissance. Dit begrip is door Richard Klapheck geïntroduceerd in 1912. Hij was kunsthstoricus en hoogleraar aan de Kunstakademie Düsseldorf.
De Wezerrenaissance ontwikkelde zich als stijl in architectuur en meubelkunst in de omgeving van het dal van de Wezer vanaf het begin van de zestiende tot ongeveer halverwege de zeventiende eeuw. Elementen van de Italiaanse renaissance werden gecombineerd met die uit de West-Europese en met name de Nederlandse renaissance.
(Tekst vervolgt onder afbeelding)
 |
| Vanuit een bovenraam van Museum Hameln (foto H.M.D. Dekker) |
Volgens de sage kwam de rattenvanger naar Hamelen om een rattenplaag te bestrijden. Hij lokte de ratten met een fluit en liet ze verdrinken in de Wezer. Het stadsbestuur weigerde echter te betalen. Toen de burgers in de kerk zaten keerde hij terug, speelde fluit en lokte 130 kinderen mee. Hij verdween met hen in een grot of naar de Koppenberg, en werd nooit meer gezien. Er zijn veel historische verklaringen geopperd: de pest, deelname aan een kinderkruistocht, kolonisatie van dun bevolkte gebieden ten oosten van Elbe en Saale, of zelfs Siebenbürgen in Roemenië.
In 1426 werd Hamelen eveneens een Hanzestad, wat zij bleef tot 1572. Lees over dit internationale steden- en handelsverbond uit de late middeleeuwen De Hanze. Kooplui, koningen, steden & staten.
ISBN9789462495609
"Met een index die het toegankelijk maakt voor het opzoeken van namen en plaatsen zou het lange tijd het Nederlandse standaardwerk over de Hanze-geschiedenis zijn."
Geschiedenis Magazine 2020 nr. 1 (Henk Slechte)
