maandag 10 juni 2013

'De Avond van de Poëzie' in Groede

22 juni 2013: Nederlandse en Vlaamse dichters galmend in de dorpskerk

Op zaterdag 22 juni begint om 20:00 uur in de Grote Kerk van Groede (West Zeeuws-Vlaanderen) de tweede editie van De Avond van de Poëzie. Inloop vanaf 19:30 uur.

Het programma biedt voordrachten en muziek met karakter door een mix van Vlaamse en Nederlandse dichters.
Voordrachten van Awoert (Nathan van der Hooft), Annemieke Gerrist, Jan J.B. Kuipers en Maud Vanhauwaert. Muziek van Krapuul. De presentatie is in handen van dichter Tijs van Bragt.

De entree per persoon is €9, inclusief welkomstdrankje. De poëzie en muziek wisselen elkaar af gedurende twee maal een uur, tussendoor is er pauze. Na afloop heeft u de mogelijkheid gedichtenbundels te kopen, al dan niet gesigneerd.

GROTE KERK GROEDE
Markt 1
4503 AG Groede


Een spannende maand met speurder Siebe Edens

 Juni - Maand van het spannende boek

Het gezicht van de barman was danig geteisterd. Zijn gezicht was opgezwollen, beide ogen waren omgeven door blauwe en gele kringen; het doorgaans opvallende effect van zijn lichtblauwe ogen was compleet tenietgedaan. Hij schoof zijn tijdschrift weg en liep als een oude man naar de tap.
‘Je moest m’n rug eens zien,’ zei Willem. ‘En eigenlijk had jij er zo uit moeten zien. Het is allemaal jouw schuld.’
Instinctmatig draaide Siebe zich een kwartslag op zijn kruk, zodat zijn onbeschermde rug niet meer naar de ingang van het café was gekeerd.
‘Hoezo,’ zei hij toonloos.
‘Ze kwamen naar je vragen vanmiddag.’
‘Ze?’
‘Nou ja, één vent. Boom van een kerel.’ Willem stak ter demonstratie zijn rechterhand zo ver mogelijk boven zijn eigen hoofd, en liet hem meteen weer met een van pijn vertrokken gezicht zakken. 
‘Je hebt toch niks gezegd? Je weet dat ik liever incognito blijf.’

Een fragment uit de jongste polderthriller rond de dorstige Groninger speurder Siebe Edens, in een nieuw avontuur dat zich wederom grotendeels in Zeeland afspeelt.

Siebe Edens, ‘particuliere recherche & inlichtingen’, ontmoet in het Groninger Museum een Zeeuwse uitgever die kort daarop wordt vermoord. Bij zijn naspeuringen in opdracht van de vader van het slachtoffer belandt Siebe in de naweeën van een oorlog tussen occulte damesclubjes, waarin een levensgevaarlijke therapeute én zijn oude vriendin Sophie Duvelaer zijn pad kruisen. Vóór hij de dader vindt moet Siebe een aantal aanslagen op zijn persoon doorstaan en ziet een stoet personages aan zich voorbijtrekken, ieder met geheel eigen obsessies en gedachtekronkels.

De Put is een literaire polderthriller volgens het recept van de neo noir: natglimmende straten, nodeloos geweld, bizarre erotiek en een piekerende antiheld. Schrijver Marcel Orie over Siebe Edens: ‘Een tragische Don Quichote, een hedendaagse speurder uitgevoerd naar de middeleeuwse hoofse cultuur. Leren jack en een saffie in de mondhoek geklemd. Harder gekookt dan deze Groningse private eye vinden we ze niet. Siebe leeft de blues. Leonard Cohen zei ooit dat hij zichzelf niet als pessimist zag. Zijn verklaring: een pessimist is iemand die verwacht dat het ieder moment gaat regenen, terwijl Cohen zich al helemaal doorweekt en verregend voelde. Cohen had het evengoed over Siebe kunnen hebben.’

Een uitgave van Uitgeverij Liverse, www.liverse.nl
ISBN 978 90 76982 82 3, 250 pag., € 15,--

Mia Timiaan op www.timiaan.nl
'Een hilarisch en helaas ook nog eens herkenbaar verhaal. Zeeland Noir, zwart van hart, stinkend naar aangespoelde geheimen vanuit het meest hardnekkige slik.'

Paul van Leeuwenkamp in Holland SF 2012 nr. 2:
'De deprimerende, nihilistische toon van de neo noir als kern van de menselijke existentie, waarbij het niet uitmaakt of die mens bij Sirius, in het Elfenrijk of in Zeeland is, zelfs niet wanneer die mens een woordenafbijtende Groninger is. Behalve met wat humor compenseert Jan J.B. Kuipers deze toon vooral door zijn verhaal bijna voortdurend in beweging te houden.Vanuit deze complexe en ambitieuze compositie weet Kuipers de kern van het verhaal, misschien wel de kern van zijn schrijverschap, op de lezer af te vuren: de kracht van het woord. Deze kern komt tot uiting in de werkwijze van de hoofdpersoon Siebe Edens, die voor de zoveelste keer zijn zaak oplost door maar wat aan te rommelen en links en rechts wat woorden rond te strooien – suggesties, vermoedens, ongefundeerde beschuldigingen – waar men dan op reageert. Het woord is machtig, het woord is magisch…'

Een gruwelmoord en dito straf in Sluis, 1769

Onlangs schreef ik voor mijn PZC-rubriek ‘Sporen in de delta’ een aflevering over de opmerkelijke waterstaatkundig ingenieur (en veel meer) ...